Panorama Tornooi 2017 / Dagkrant 4
15/08/2017 - 13:35
Kids Day. Op maandag 14 augustus 2017 werden maar liefst 77 wedstrijden gespeeld. Het was nu de beurt aan de allerkleinsten (9 jaar) om in poules aan te treden en de reeksen 11- en 13 jaar van het jeugdtornooi. Op 9 van de 12 velden werden lijntjes gelegd door Colin en Leo om mini-veldjes en midi-veld te onderscheiden. Pas later in de namiddag zou het volwassenentornooi worden verdergezet met in totaal zo’n 42 matchen. Het nieuwe speeltuintje voorzien van een zachte en veilige bodem kon onder een stralende zon een heleboel spelende kinderen ontvangen. Het terras liep vol van ’s morgens vroeg en dit bleef zo tot ’s avonds laat. Het werd een kids- & family-day.
Coaching voor Tennisouders
Tennisscholen en tennistrainers ontwikkelen steeds professioneler alle facetten van het tennisspel. Naast collectieve lessen worden privé-lessen voor de verfijning van de techniek gepland en zelfs semi-privé waar de juiste complementaire tegenspeler wordt gezocht, die een toegevoegde waarde kan brengen. De 4 assen TECHNIEK – FYSIEK – MENTAAL – TAKTIEK worden gedetailleerd in kaart gebracht met aparte coaches, en honderden parameters bedacht ter opvolging van onze jeugdspelers. Kinderen worden overladen met tennis informatie en de moderne technologie biedt verbluffend beeldmateriaal en drie-dimensionele statistiek aan. Maar ook al zorgen competitiestages van enkele weken van begeleiding en voorzien coaches misschien een vijftal wedstrijden van interessante feedback, is dit op het uur van de waarheid : te weinig
Want wanneer de deskundigen zich terugtrekken na jeugdavonden, mentale coaching-sessies en de afgelopen winter- en lentesessies, zijn het de ouders die overblijven om met hun zoon of dochter naar tornooi te rijden en het merendeel van de gespeelde matchen aan hun zijde te lijden. Het is dus van het grootste belang dat na zovele investeringen en verstervingen de ouders worden gecoacht. Want het zijn zij die de eerste linie volgen, hun oordeel, goedkeuring, ondersteuning en know-how is bepalend. Vandaar dienen alle tenniscoaches de ouders van de kinderen in de eerste plaats her op te voeden. Als ze niet afstammen uit een tennisgezin (en dan nog) is het als geboren worden in een nieuwe wereld, waar een ouder zijn regels en opvoedkundige lijn van thuis moet achterlaten. Het is als opnieuw samen leren spreken en vaak zonder woorden. De beste ouders spreken geen waarde-oordeel uit omdat er geen goed of kwaad bestaat enkel een gestaag blijven evolueren. Zijn zijn positieve knikkende camera’s die registeren. Zij beheersen de kunst van de emotie-terugdringende-ondersteunende aanwezigheid. De tennisouder blaast als de wijze aap Rafiki in de Lion King een representatief hoopje stof de eindeloze savanne in, wetende dat hierdoor zijn zoon of dochter zich zal herinneren wie hij-zij is en thuis zal komen : Remember !
Eki, Menno & Mathis & Dorien in Chokowakije
Dorien won zoals Mathis en Eki 2 wedstrijden na elkaar. Een tennisdoublé. Op éénzelfde dag 2 matchen winnen is een hele prestatie want er mag geen dip zijn in het verhaal en voor gastjes als Mathis van 7 jaar is dat meer dan 2 uur concentratie ! De allerkleinsten gingen allemaal voluit en soms kwamen er spontaan traantjes bij. Een verlies onder 9 jaar is alsof je wereld instort en je zonet alles bent verloren. Of is het omdat je beseft dat je groter wordt. De blijdschap is vaak hartverwarmend schoon. Bij de 35 jeugdmatchen zie je in een oogopslag wie gewonnen is na de match. Ook tijdens de partij hoef je niet naar een scorebord te kijken om te kunnen volgen. We zijn als kind op een tennisveld een open boek op die leeftijd. Wel zie je in de reeks tot 11 jaar een duidelijke verandering optreden. Meisjes worden kordater en stappen als een bezige bij rond tussen de punten. Je haalt er zo de meer ervaren speelsters uit. Bij 13 en 15 jaar wordt het tennisplan vaak duidelijker. Rituelen zijn afgelijnder en de emoties worden teruggedrongen. Het grotere speelveld brengt kracht en plaatsing naar voren. De aansluiting naar de volwassenenreeksen wordt mogelijk.
Lars, Arnaud & grotere Broer Van Moer
Het is stilaan tijd om een tussentijds bilan op te maken. Uitzonderlijke prestaties werden nu reeds geleverd door Lars Vertenten (C30/3) die met 3 zware performances aan de leiding staat. Hij versloeg in heren 5 Vranckx Thibau (C30/1) en in Heren 4 Luyckx Alexander (C30) met 7-6 6-4 en André Frédéric (C15/2) van Panorama met 7-6 7-6. Arnaud Soyez (C15/5) gaat telkens in 3 sets gewoon door als een stoomtrein na Goethals Florian (C15/3) versloeg hij nu ook Steven Deleus (C15/1) met 4-6 6-3 6-1 ! Maar laten we eerlijk wezen, de grote broer van hen blijft David Van Moer (B-4/6) die na onze topper Guillaume Van Lint, in Heren 1 doorstoot naar de kwartfinale van de hoofdtabel na zeges op Robin D’Hoe (B-15/1) en Thomas Mardjan (B-15/1) van Panorama.
PROFICIAT VOOR DIT VERBIJSTEREND TRIO !
De Gouden Sleutel
In je trainersleven kijk je terug op enkele leerlingen die vrienden werden en via tennis eigenlijk nog meer dan dat. Enkelen waarmee je een connectie maakt. Waar je ineens meer kan tegen zeggen. Je tuimelt van tennis hun leven binnen en zij het jouwe. Mijn eerste leerling-vriend blijft Martin Vosswinkel (coordinator van Wezemaal, Machelen en Leliehof) natuurlijk en dan kwam Didier Boux en Dennis en dan de zotte Panorama lichting van ’95 en nu hebben namen zoals Hugues, Eki, Nicolas, Linde en Lola plots de leeftijd van mijn kinderen. Bij sommigen geniet je van hun stille aanwezigheid en het openbreken van hun gezicht bij het glimlachen zoals Alexander Maisin. Bij anderen ga je via de apenplaneet en Lord of the Rings over Dunkirk zoals Dennis Bogaert. Maar dat doet er niet toe want ons huis is tennis en zoals bij Harry Potter is de kleine tent van buiten plots gigantisch groot vanbinnen. Want eens je binnen bent zit je op rozen voor het leven. En dat alles door die ene gouden sleutel : Tennis.
